Uprawnienia

Ustawa o związkach zawodowych.

Ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych.

Ustawa o społecznej inspekcji pracy.

UPRAWNIENIA

ZAKŁADOWYCH ORGANIZACJI ZWIĄZKOWYCH

Poniższe zestawienie stanowi katalog uprawnień zakładowych organizacji związkowych. Podzielono je – przy założeniu stosownych kryteriów – na: stanowcze, opiniodawcze i samodzielne. Wyodrębnienie uprawnień, zwłaszcza stanowczych i opiniodawczych, dokonane z punktu widzenia charakteru prawnego stanowiska zakładowej organizacji związkowej, wymaga kilku słów komentarza.
W sytuacjach zaistniałych w odniesieniu do pierwszej grupy uprawnień, pracodawca może podjąć określoną decyzję po uzyskaniu uprzedniej zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej lub jest zobowiązany ustalić z tym zarządem wspólne stanowisko. Uchybienie temu obowiązkowi czyni decyzję pracodawcy niezgodną z przepisami prawa.
W związku z uprawnieniami z drugiej grupy stanowisko zarządu organizacji związkowej ma charakter niewiążący dla pracodawcy, jednakże i w tych sprawach pożądane jest podejmowanie przez pracodawcę decyzji uwzględniających opinię związkową. Nieuwzględnienie stanowiska organizacji związkowej nie uchybia wprawdzie – od strony formalnej – przepisom prawa, lecz może stanowić podstawę, zwłaszcza w indywidualnych sprawach ze stosunku pracy, powstania sporu co do prawidłowego korzystania przez pracodawcę ze swoich uprawnień.
Zasadnicze znaczenie ma jednak okoliczność, że w obu grupach uprawnień związkowych pracodawca ma prawny obowiązek porozumienia się z zarządem zakładowej organizacji związkowej w celu uzyskania jego stanowiska w sprawie. Nie zawsze, ze względu na złożoność niektórych spraw, da się osiągnąć pełną jednomyślność, trzeba jednak ewentualne odmienne punkty widzenia w miarę możliwości godzić i dążyć – z obu stron – do porozumienia, uwzględniającego interesy zarówno zakładu pracy, jak i pracowników.
Jeśli idzie o uprawnienia związkowe wyodrębnione w katalogu jako samodzielne, to czynnikiem wyróżniającym tę grupę jest fakt, iż korzystanie z nich następuje w zasadzie z inicjatywy samej organizacji, a nie w ramach obowiązku prawnego organów zakładów pracy w zakresie współdziałania z zakładową organizacją związkową. W przedmiotowym zakresie związek zawodowy nie może być zastąpiony przez inny organ w zakładzie pracy. Nie można też zmusić zakładowej organizacji związkowej do podejmowania bądź zaniechania działań w ramach tych uprawnień.
I. UPRAWNIENIA O CHARAKTERZE STANOWCZYM
(wymagana zgoda organizacji związkowej lub wspólne stanowisko pracodawcy i organizacji związkowej)
1. Zgoda reprezentującej pracownicę zakładowej organizacji związkowej na wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownicy w okresie ciąży i urlopu macierzyńskiego (art. 177 § 1 Kodeksu pracy).
2. Ustalenie z reprezentującą pracownicę zakładową organizacją związkową terminu rozwiązania umowy o pracę z pracownicą w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego w razie likwidacji pracodawcy lub ogłoszenia upadłości pracodawcy (art. 177 § 4 K.p.).
3. Zgoda na wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika pełniącego funkcję społecznego inspektora pracy (art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1983r. o społecznej inspekcji pracy).
4. Zgoda na wypowiedzenie lub rozwiązanie stosunku pracy z imiennie wskazanym uchwałą zarządu zakładowej organizacji związkowej jego członkiem lub z innym pracownikiem będącym członkiem danej organizacji, upoważnionym do reprezentowania tej organizacji wobec pracodawcy, a także zgoda na zmianę warunków pracy lub płacy wyżej wymienionej osoby w okresie wskazanym uchwałą zarządu organizacji, a po jego upływie – dodatkowo przez czas odpowiadający połowie okresu określonego uchwałą, nie dłużej jednak niż rok (art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 maja 1991r. o związkach zawodowych).
– stosuje się to odpowiednio do międzyzakładowej organizacji związkowej (na zasadach określonych w art. 342 w związku z art. 32 ust. 1 i 2 ustawy o związkach zawodowych) oraz do pracowników pełniących z wyboru funkcje w organach organizacji związkowych działających poza zakładem pracy (tu wymagana jest zgoda właściwego statutowo organu – art. 32 ust. 9 wyżej wymienionej ustawy).
5. Zgłoszenie w ciągu 14 dni sprzeciwu wobec wypowiedzenia stosunku pracy z pracownikami, których stosunek pracy podlega szczególnej ochronie – przy indywidualnych zwolnieniach z przyczyn niedotyczących pracowników (art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników).
6. Zawarcie porozumienia w sprawie zwolnień pracowników z przyczyn niedotyczących pracowników (art. 3 ustawy cyt. w pkt 5 ).
7. Zawarcie porozumienia z dotychczasowym lub nowym pracodawcą w sprawie warunków zatrudnienia pracowników w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na nowego pracodawcę ( art. 261 ust. 3 ustawy cyt. w pkt 4 ).
8. Zawarcie zakładowego układu zbiorowego pracy (art. 24123 K.p.).
9. Zawarcie porozumienia w sprawie zawieszenia w całości lub w części zakładowego układu zbiorowego pracy (art. 24127 K.p.).
10. Zawarcie porozumienia w sprawie zawieszenia w całości lub części wewnątrzzakładowych przepisów prawa pracy (art. 91 K.p.).
11. Zawarcie porozumienia o stosowaniu mniej korzystnych warunków zatrudnienia pracowników niż wynikających z umów o pracę (art. 231a K.p.).
12. Ustalanie regulaminu pracy (art. 1042 § 1 K.p.).
13. Ustalenie regulaminu wynagradzania (art. 772 § 4 K.p.) oraz regulaminów nagród i premiowania (art. 27 ust. 3 ustawy cyt. w pkt 4).
14. Ustalanie zasad wykorzystania zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, w tym podział środków tego funduszu na określone cele oraz przyznawanie pracownikom świadczeń (art. 8 ust. 2 Ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz art. 27 ust. 1 i 2 ustawy cyt. w pkt 4).
15. Zgoda na nie ustalanie planu urlopów w zakładzie pracy (art. 163 § 11 K.p.).
16. Ustalanie w zakładowym układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy systemów i rozkładu czasu pracy oraz okresów rozliczeniowych, w tym m.in.:
 przedłużonego do 6 lub 12 miesięcy okresu rozliczeniowego w tzw. podstawowym systemie czasu pracy (art. 129 § 2 K.p.),
 równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę w przyjętym okresie rozliczeniowym, nie dłuższym niż jeden miesiąc (art.135 § 1 K.p.),
 przedłużonego, do trzech miesięcy, okresu rozliczeniowego w systemie czasu pracy, o którym mowa w ppkt. b), a w przypadku prac uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych, do czterech miesięcy (art.135 § 2 i 3 K.p.),
 przerywanego czasu pracy, przewidującego nie więcej niż jedną przerwę w pracy w ciągu doby, trwającą nie dłużej niż 5 godzin (art. 139 K.p.),
 zadaniowego czasu pracy (art.140 K.p.),
 przerwy na spożycie posiłku, nie wliczanej do czasu pracy, w wymiarze nie przekraczającym 60 min. (art.141 K.p.),
 maksymalnego limitu pracy w godzinach nadliczbowych w wymiarze większym niż 150 godzin w roku kalendarzowym. (art. 151 § 4 K.p.),
 wykazu prac szczególnie niebezpiecznych albo związanych z dużym wysiłkiem fizycznym lub umysłowym dla pracowników pracujących w nocy (art. 1517 § 4 K.p.).
17. Ustalenie stanowisk pracy, na których zatrudnieni pracownicy powinni otrzymywać profilaktyczne posiłki i napoje oraz szczegółowych zasad ich wydawania, a także warunków korzystania z takich posiłków w zakładach gastronomicznych lub przyrządzania ich przez pracowników we własnym zakresie z otrzymanych produktów (art. 232 K.p. w związku z § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów).
18. Ustalenie wykazu stanowisk pracy i rodzajów prac wzbronionych młodocianym (par. 4 ust.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 grudnia 1990 r. w sprawie wykazu prac wzbronionych młodocianym).
II. UPRAWNIENIA O CHARAKTERZE OPINIODAWCZYM
(stanowisko organizacji związkowej jest wymagane, lecz formalnie nie wiąże kierownika zakładu pracy).
1. Wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony (art. 38 K.p).
2. Wypowiedzenie pracownikowi zatrudnionemu na czas nie określony warunków pracy lub płacy (art. 42 w związku z art. 38 K.p).
3. Rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia (art. 52 § 3 i art. 53 § 4 K.p).
4. Wypowiedzenie wykonawcy /chałupnikowi/ umowy o pracę nakładczą z przyczyn dotyczących zakładu pracy (§ 7a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1975 r. w sprawie uprawnień pracowniczych osób wykonujących pracę nakładczą).
5. Wyrażenie opinii w sprawie ustalenia regulaminu pracy nakładczej (§31 ust. 1 rozporządzenia cyt. w pkt 22)
6. Obniżenie w szczególnych sytuacjach wysokości odszkodowania za szkodę w mieniu powierzonym pracownikowi (§ 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 października 1975 r. w sprawie warunków odpowiedzialności materialnej pracowników za szkody w powierzonym mieniu).
7. Zajmowanie stanowiska w sprawach dotyczących zbiorowych interesów i praw pracowników (art. 26 pkt 2 ustawy cyt. w pkt 4; art. 36 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o samorządzie załogi przedsiębiorstwa państwowego).
8. Opiniowanie projektu dokonania połączenia, podziału oraz likwidacji przedsiębiorstwa państwowego (art. 22 ust. 1 ustawy z 25 września 1981r. o przedsiębiorstwach państwowych).
9. Zajmowanie stanowiska w sprawie sprzeciwu pracownika od decyzji o jego ukaraniu karą dyscyplinarną przez pracodawcę (art. 112 §1 K.p.).
10. Częstotliwość i czas trwania szkoleń okresowych w sprawach bezpieczeństwa i higieny pracy (§ 16 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie zasad szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy).
11. Wyłączenie odpowiedzialności materialnej pracowników za szkodę w powierzonym mieniu (§ 3 ust. 2 rozporządzenia cyt. w pkt 24)
12. Wyrażenie opinii w sprawie ustalenia wykazu stanowisk pracy objętych skróconym czasem pracy, na czas trwania warunków szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia (art. 145 K.p.).
13. Wyrażenie opinii w sprawie ustalenia wykazu prac, przy których istnieje możliwość wystąpienia szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzkiego, wykonywanych przez co najmniej dwie osoby, w celu zapewnienia asekuracji. (art. 225§ 2 K.p.).
III. UPRAWNIENIA SAMODZIELNE
(Z INICJATYWY SAMEJ ORGANIZACJI)
1. Organizowanie wyborów społecznych inspektorów pracy i uchwalenie tych wyborów (art. 6 ustawy cyt. w pkt 3).
2. Wystąpienie z wnioskiem do pracodawcy w sprawie zwolnienia od pracy zakładowego społecznego inspektora pracy na czas pełnienia funkcji (art. 15 ust. 5 ustawy cyt. w pkt 3).
3. Wystąpienie z wnioskiem do pracodawcy w sprawie przyznania społecznemu inspektorowi pracy zryczałtowanego wynagrodzenia miesięcznego (art. 15 ust. 3 i 4 ustawy cyt. w pkt 3).
4. Odwołanie społecznego inspektora pracy w razie nie wywiązywania się przez niego z obowiązków (art. 7 ustawy cyt. w pkt 3).
5. Wybór przedstawicieli pracowników upoważnionych do konsultowania z pracodawcą kwestii m.in. przydzielania pracownikom środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego (art. 23711a § 1 K.p.)
6. Wybór przedstawicieli pracowników do komisji bezpieczeństwa i higieny pracy działającej u pracodawcy (art.23713a §1 K.p.).
7. Wyznaczenie członków specjalnego zespołu negocjacyjnego, którego zadaniem jest zawarcie porozumienia o ustanowieniu europejskiej rady zakładowej przez organizacje związkowe reprezentatywne w rozumieniu art. 24125a § 1 K.p. (art. 8 ust. 1 ustawy z 5 kwietnia 2002 r. o europejskich radach zakładowych).
8. Wyznaczenie członków europejskiej rady zakładowej przez organizacje związkowe reprezentatywne w rozumieniu art. 24125a § 1 K.p. (art. 23 ust. 1 ustawy z 5 kwietnia 2002 r. o europejskich radach zakładowych).
9. Wyznaczenie członków specjalnego zespołu negocjacyjnego, którego zadaniem jest zawarcie porozumienia w sprawie określenia zasad zaangażowania pracowników w spółce europejskiej przez organizacje związkowe reprezentatywne w rozumieniu art. 24125a § 1 K.p. (art. 65 ust. 1 ustawy z 4 marca 2005 r. o europejskim zgrupowaniu interesów gospodarczych i spółce europejskiej).
10. Wyznaczenie członków organu przedstawicielskiego pracowników w spółce europejskiej przez organizacje związkowe reprezentatywne w rozumieniu art. 24125a § 1 K.p. (art. 90 ust. 1 ustawy z 4 marca 2005 r. o europejskim zgrupowaniu interesów gospodarczych i spółce europejskiej).
11. Wystąpienie z wnioskiem do pracodawcy o przeprowadzenie kontroli BHP (art. 29 ustawy cyt. w pkt 4).
12. Wystąpienie z wnioskiem do Państwowej Inspekcji Pracy o przeprowadzenie szkolenia i instruktażu oraz udzielenie pomocy w szkoleniu społecznych inspektorów pracy (art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy).
13. Współdziałanie z inspektorem pracy w toku wykonywania przez niego czynności kontrolnych w zakładzie pracy (art. 29 ustawy cyt. w pkt 43).
14. Tworzenie wspólnej reprezentacji z innymi zakładowymi organizacjami związkowymi do prowadzenia rokowań w celu zawarcia zakładowego układu zbiorowego pracy (art. 24125 § 1 i 2 K.p).
15. Prawo żądania informacji o sytuacji ekonomicznej pracodawcy w zakresie objętym rokowaniami prowadzonymi w celu zawarcia zakładowego układu zbiorowego pracy (art. 2414 §1 K.p).
16. Sprawowanie społecznego nadzoru nad pracowniczą kasą zapomogowo – pożyczkową (§5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1992 r. w sprawie pracowniczych kas zapomogowo – pożyczkowych oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo – kredytowych w zakładach pracy).
17. Prawo do wystąpienia z wnioskiem, przez reprezentującą pracownika zakładową organizację związkowa, o zatarcie kary porządkowej przed upływem roku od jej udzielenia pracownikowi (art. 113 § 1 K.p.).
18. Prawo wystąpienia do sądu pracy z roszczeniem o zwrot zakładowemu funduszowi świadczeń socjalnych środków wydatkowanych niezgodnie z przepisami ustawy lub o przekazanie należnych środków na ten fundusz (art. 8 ust. 3 ustawy cyt. w pkt 14).
19. Prawo reprezentowania pracownika przed organami rozpatrującymi spory ze stosunku pracy (art. 465 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego).
20. Prawo reprezentowania pracownika lub innej uprawnionej osoby w postępowaniu o świadczenia emerytalno-rentowe (art. 465 § 1 K.p.c).
21. Prawo wszczynania postępowania sądowego na rzecz pracowników i ubezpieczonych w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych (art. 462 K.p.c).
22. Prawo wszczynania postępowania sądowego na rzecz pracownika w sprawach o roszczenia alimentacyjne (art. 61 § 1 i 3 K.p.c. w związku z § 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 listopada 2000 r. w sprawie określenia wykazu organizacji społecznych uprawnionych do działania przed sądami w imieniu lub na rzecz obywateli).
23. Prawo wszczynania postępowania na rzecz obywateli w sprawach z zakresu ochrony konsumentów oraz wstępowania do toczącego się postępowania z tego zakresu (art. 61 § 1 i 3 K.p.c. w związku z § 3 pkt 4 rozporządzenia cyt. w pkt 53).
24. Prawo wstępowania, za zgodą powoda, do postępowania sądowego w sprawach z zakresu ochrony środowiska i wynalazczości (§ 4 pkt 5 i § 5 pkt 3 rozporządzenia cyt. w pkt 53).
25. Prawo zakładowej organizacji związkowej nie uczestniczącej w postępowaniu sądowym, przedstawiania sądowi istotnego dla sprawy poglądu wyrażonego w uchwale (art. 63 K.p.c.).
26. Prawo wszczęcia sporu zbiorowego w zakładzie pracy i reprezentowania w nim pracowników (art. 1 i 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych).
27. Prawo prowadzenia sporu zbiorowego w imieniu pracowników zakładu pracy, w którym nie działa związek zawodowy (art. 3 ust. 4 ustawy cyt. w pkt 57).
28. Prawo żądania wszczęcia postępowania mediacyjnego w razie nie rozwiązania w drodze rokowań sporu zbiorowego (art. 10 ustawy cyt. w pkt 57).
29. Prawo wyznaczenia 3 członków arbitrażu społecznego przy okręgowym sądzie pracy i ubezpieczeń społecznych (art. 16 ust. 2 i 3 ustawy cyt. w pkt 57).
30. Prawo organizowania różnych form protestu i strajku zasadniczego lub solidarnościowego (art. 20 i 22 ustawy cyt. w pkt 57).
31. Prawo powołania w zakładzie pracy zakładowej komisji pojednawczej i ustalenie liczby członków tej komisji, zasady i tryb powoływania komisji, czas trwania kadencji (art. 244 § 3 i art. 245 K.p).
32. Występowanie z wnioskiem do pracodawcy o zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy (z zachowaniem prawa do wynagrodzenia lub bezpłatnie), pracownika na okres kadencji w zarządzie zakładowej organizacji związkowej lub doraźnej czynności (art. 31 ust. 1-3 ustawy cytowanej w pkt 4 w związku z § 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 1996r. w sprawie trybu udzielania urlopu bezpłatnego i zwolnień od pracy pracownikom pełniącym z wyboru funkcje w związkach zawodowych oraz zakresu uprawnień przysługującym pracownikom w czasie urlopu bezpłatnego i zwolnień od prac).
33. Prawo żądania informacji niezbędnych do prowadzenia działalności związkowej (art. 28 ustawy cyt. w pkt 4).
Stan prawny na 31 stycznia 2011r.

Opinia prawna

wydana na zlecenie  Związków Zawodowych

Temat: Prawne znaczenie oraz moc wiążąca słów; „opinia”, „konsultacje” „uzgodnienia”, możliwości zastąpienia słowa „uzgodnienia” innym słowem o podobnym znaczeniu oraz tej samej mocy wiążącej.

Opinia: jest najczęściej oficjalnym stanowiskiem jednej ze stron w jakiejś sprawie. Zawiera zdecydowane rozstrzygnięcie dyskutowanego zagadnienia lub jego części poparte merytorycznym uzasadnieniem oraz najczęściej stanowiskiem doktryny; orzecznictwem sądu lub głosem innych niekwestionowanych autorytetów. Opinia nie jest wiążąca dla drugiej strony. Druga strona może przedłożoną opinię przyjąć jako głos rozstrzygający spór, w całości odrzucić, przyjąć część zawartych w niej argumentów lub przedstawić opinię własną.

Przedstawienie opinii jest obligatoryjne tylko wtedy gdy akt prawny lub zawarta pomiędzy stronami umowa tego wymaga. W tym wypadku rozstrzygnięcia nie poprzedzone opiniami, bez względu na ich treść lub zbieżność,  są nieskuteczne.

Konsultacje: wymiana opinii pomiędzy podmiotami stanowiącymi wspólnie jedną ze stron sporu lub dyskusji a także zasięgnięcie porady lub informacji u ekspertów w celu przedstawienia wspólnego stanowiska na forum lub w dyskusji z innymi stronami.

Ponadto konsultacjami określimy  sytuację gdy strona uprawniona do samodzielnego podejmowania decyzji oraz dokonywania rozstrzygnięć podejmuje rozmowy, prosi o dostarczenie opinii, zajęcie stanowiska w sprawie podmiot, który decyzją/rozstrzygnięciem jest zainteresowany.

Należy podkreślić, że rozstrzygnięcie podmiotu uprawnionego do jego dokonania, nie poprzedzone konsultacjami lub nawet całkowicie sprzeczne ze stanowiskiem strony, z którą konsultacje były podejmowane będzie prawnie skuteczne. Wyjątek stanowi sytuacja gdy do przeprowadzenia konsultacji stronę uprawnioną do podejmowania samodzielnych rozstrzygnięć zobowiązuje akt prawny lub umowa zawarta ze stroną rozstrzygnięciem zainteresowaną. W tej sytuacji podjęta przez stronę uprawnioną decyzja nie poprzedzona konsultacjami będzie prawnie nieskuteczna. Przykładem obowiązku przeprowadzenia konsultacji jest artykuł 38 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. (Dz.U. Nr 24, poz. 141) Kodeks pracy. Dla skuteczności przedmiotowej decyzji bez znaczenia pozostaje efekt konsultacji tzn. wypracowanie jakiegoś wspólnego stanowiska, jego brak, zgoda strony zainteresowanej sprawą lub jej odmowa.  W tym przypadku konsultacje będą miały na celu jedynie uświadomienie stronie uprawnionej stanowiska strony zainteresowanej.

Uzgodnienia: wymiana opinii, przedstawienie stanowisk lub rozmowy mające na celu ustalenie jednolitego i wiążącego obie strony stanowiska lub dokonanie  rozstrzygnięcia konkretnej sprawy.

Większość doktryny prawniczej oraz Państwowa Inspekcja Pracy stoi na stanowisku, iż „uzgodnić” oznacza faktyczne wyrażenie zgody przez drugą stronę, chociaż np. w przypadku przewidzianego Kodeksem Pracy uzgadniania regulaminu wynagradzania  (art. 77 ze zn. 2, par. 4) istnieją podstawy by twierdzić, że mimo użycia słowa „uzgadnia” możliwe jest wprowadzenie jednostronne przez pracodawcę regulaminu wynagradzania (w przypadku braku zgody związków zawodowych)

Zgodnie z powyższym należy uznać zatem, że w razie istnienia w konkretnej sprawie zapisu o obowiązku dokonania uzgodnień, żadna ze stron nie posiada uprawnień do samodzielnego rozstrzygnięcia przedmiotowej kwestii. Obie strony posiadają równy status. Uzgodnienia, w przeciwieństwie do konsultacji, nie są prowadzone w celu poznania stanowiska drugiej strony lecz w celu wypracowania wspólnego stanowiska. Inaczej mówiąc rozbieżność stanowisk stron uczestniczących w uzgodnieniach nie pozwala dokonać skutecznych rozstrzygnięć.

Powyższa wykładnia pojęć jest wykładnią literalną. Stosując tę wykładnię, jeśli chciałby się zastąpić wyraz „uzgodnienia” innym wyrazem o tej samej mocy prawnej należałoby się posłużyć zwrotem „ustalenia” lub „rokowania”.

W tym miejscu należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że w razie sporu co do interpretacji tego zapisu sąd, kierując się paragrafem 2  artykułu 65 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku (Dz. U. Nr 16 poz. 93) Kodeks cywilny, dokonując wykładni poszczególnych zapisów umów badają jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy – czyli dokonują wykładni celowościowej. W drugiej kolejności opierają się na ich dosłownym brzmieniu. W związku z powyższym użycie słowa „konsultacje” będzie sugerowało tylko obowiązek uzyskania niewiążącej opinii, natomiast użycie słowa „uzgodnienia” będzie sugerowało obowiązek ustalenia wspólnego (kompromisowego) stanowiska.

W przypadku użycia słowa „konsultacje” jako słowa – jak wynika z informacji zleceniodawcy – akceptowanego przez stronę umowy społecznej sugeruję nadanie mu w innej części umowy (definicje) znaczenia przypisywanego potocznie uzgodnieniom lub ustaleniom albo zlecenie przygotowania odpowiedniego projektu kancelarii prawnej. Ewentualnie w przypadku użycia słowa „konsultacje” należy jednocześnie zapisać wyraźnie, że bez zgody drugiej strony decyzja nie może być podjęta.